Sanitarka
Sanitarka opracowana na bazie Poloneza Cargo i Cargo Plus różniła się od wersji cywilnej wielofunkcyjnej światłami alarmowymi na dachu, tylnymi szybami oraz wyposażeniem wnętrza. Kolor nadwozia dostosowany został do przepisów międzynarodowych. W samochodzie montowano wyłącznie silnik 1600 CB, pozwalał on na osiągnięcie prędkości maksymalnej 140 km/h i przyspieszenie 0–100 km/h w 15,5s. Masa własna samochodu wynosiła 1190 kg.

Radiowóz
Pierwsze milicyjne Polonezy z lat 70. i 80. miały silniki 2,0 DOHC Fiata. Później stosowano także silniki 1,5 Turbo, 2,0 SOHC Forda, a także 1,6 OHV (również wersje ze sportowymi wałkami rozrządu oraz rozwiercone do 1,8l). Używano również samochodów z silnikami 1,4 i 1,6 DOHC 16v Rovera. Wnętrza milicyjnych a następnie policyjnych polonezów były przystosowane do wymogów związanych ze służba patrolową, oprócz policyjnej radiostacji od której wzięła się nazwa radiowóz i niebieskiej lampy sygnalizacyjno-ostrzegawczej zamocowanej na dachu, tylna kanapa była pokryta wytrzymałym i łatwym do utrzymania w czystości skajem, często dodatkowo mocowano pomiędzy przednimi fotelami a tylna kanapą szybę z przezroczystego pleksiglasu, która miała uniemożliwić zatrzymanemu atakowanie kierowcy podczas jazdy, co mogłoby doprowadzić do wypadku. Do połowy roku 2009 wycofane zostały wszystkie Polonezy służące w polskiej policji, następcą ma zostać Kia cee'd.

Straż pożarna
Powstała wersja Poloneza Trucka przygotowana specjalnie dla Ratownictwa Drogowego. Była ona produkowana w latach 80. i 90. XX wieku dla straży pożarnej, za słupkiem przednich drzwi znajdował się obszerny przedział na sprzęt typu: nożyco-rozpierak, piła do stali i drewna, gaśnice, zestaw pierwszej pomocy i agregat prądotwórczy. Półki zasuwane były metalowymi żaluzjami. W straży pożarnej używane były także osobowe Polonezy jako pojazdy operacyjne do transportu strażaków i kadry dowódczej na miejsce zdarzenia.

|